De Cairn Terrier is een levendig klein hondenras, afkomstig uit het westen van de Schotse Hooglanden (“SKYE”).

 

 In de beginjaren van het ras werd de Cairn “kortharige Skye Terrier” genoemd, en het andere ras op het eiland Skye was de ” Skye Terrier”, met zijn lange rug en golvende vacht.

 

De Cairn Terrier heeft zijn naam te danken aan de plaats waar hij vroeger ingezet werd om ongedierte te bestrijden, dit waren steenhopen die in Schotland  als afscheiding van eigen gebied of van begraafplaatsen moesten dienen.

Terrier is afgeleid van het latijnse woord Terra, wat aarde betekend. Alle aardhonden in deze groep hebben dezelfde taak; het opsporen en het vernietigen van schadelijk wild en ongedierte, zowel onder als boven de grond.

De terrier is dus een jachthond op schadelijk wild, al gebruikt men soms een erg vrije vertaling van het woord schadelijk. Hij werd in het verleden vaak meegenomen op jacht met andere jachthonden, zoals de meutehonden.

 

De lopende honden van de meute spoorden het wild op en achtervolgden het zodat de jager kon schieten of, eenmaal ingesloten, in een net vangen.

Tijdens de jacht verdween het prooi soms in zijn hol en stond de meutehond machteloos. Dan was het de beurt aan de Terrier. Hij moest het wild uit zijn hol jagen en als dat niet lukte, moest de hond al blaffend onder de grond in het donker de vos of das bedreigen, pakken en doden.

 

Ondergronds kwam het vaak tot heftige gevechten, want ook het prooidier vecht voor zijn leven. Het was dus voor zowel de hond alsook voor het prooi een kwestie van doden of gedood worden. Het zal duidelijk zijn dat beide partijen daarbij flink van zich afbijten en daarom moet een Terrier ook een harde hond zijn en mocht niet van opgeven weten. Een hond die zich terugtrok uit de strijd vanwege pijn of angst was ongeschikt voor het werk en werd afgemaakt.